Stały siedzący tryb codziennego funkcjonowania sprawia, że mój poziom postrzegania wszystkiego wokół jest odrobinie niższy niż u stojącego przedstawiciela gatunku ludzkiego. Jak to obejść? Proszę, aby rozmówca usiadł obok lub kucnął naprzeciwko. Spowodowane jest to nie tylko dobrym wychowaniem. Znacznie ważniejsza jest perspektywa wspólnej płaszczyzny kontaktu. Świadcząca o szacunku. W wielu instytucjach publicznych jest już stanowisko z niżej położonym blatem. Wówczas żadna ze stron nie powinna czuć nadmiernej krępacji. Osoby chodzące, które cenią sobie moje troszeczkę zwariowane towarzystwo, doskonale zdają sobie z tego sprawę. Po okresie spędzonym wspólnie ze mną, niezależnie od jego natężenia, przyjmują wymienioną pozycje w sposób naturalny.Podobnie wygląda kwestia podchodzenia od tylu. Chyba nikt z nas nie lubi być narażony na ewentualny niepotrzebny stres. Kiedy ktoś tak zaskakuje nie zawsze odczuwam komfort psychiczny. W takich okolicznościach zastanawiam się jaką postawę powinno przyjąć ciało. Płochliwej sarenki nastawionej na błyskawiczną chęć odwrotu lub przyjaźnie nastawionego niedźwiadka oczekującego na objęcie. Każdy z nas powinien sam decydować na ile dopuszcza drugiego człowieka. Pozwolenie na poszczególne gesty konkretniej osobie, nie oznacza zgody dla innej. Na szczęście jest też wiele osób, które działają intuicyjnie. Takie nastawienie najbardziej wzrusza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz